Płyta w 100% nowa (w folii), sprowadzana ze Stanów.
Szybka i bezpieczna przesyłka!
Jedenasty album studyjny brytyjskiego zespołu Motörhead, wydany 14 sierpnia 1992 roku nakładem wytwórni muzycznej Epic Records. W jego nagrywaniu wzięło udział aż trzech perkusistów: Phil Taylor, który został wyrzucony po nagraniu “I Ain’t No Nice Guy” (ponieważ nie nauczył się swoich ścieżek perkusyjnych); Tommy Aldridge, który nagrał większość materiału dla tego albumu i Mikkey Dee, nagrał “Hellraiser” (utwór ten został oryginalnie napisany przez Lemmy’ego dla Osbourne’a do albumu No More Tears). Album został zarejestrowany w 1992 roku w Music Grinder Studios w Hollywood. Nagrania były promowane teledyskami do utworów „I Ain’t No Nice Guy” i „Hellraiser”.
OPIS ORYGINALNY:
The year 1992 seemed to be a time of accessibility for veteran heavy metallurgists. Lemmy Kilmister and his hoary band of rockers Motörhead remained as dependable as ever on their 15th outing, March ör Die. The original punk metal fusion band (going back to 1977) continued to play it raw as sushi. But, like many old-time noise-mongers, Motörhead came out in the summer of 1992 with their most user-friendly and well-produced work to date. The toned-down fury even allowed for an emotive ballad duet with Ozzy Osbourne on “I Ain’t No Nice Guy,” with guest guitar courtesy of Slash from Guns N’ Roses. Despite such attempts at broader radio-ready appeal, the pile driving “Name in Vain,” a bulldozer cover of Ted Nugent’s “Cat Scratch Fever,” and the title track’s ominous death metal rap were still aimed at pleasing the hardcore following.
1 Stand
2 Cat Scratch Fever
3 Bad Religion
4 Jack The Ripper
5 I Ain’t No Nice Guy
6 Hellraiser
7 Asylum Choir
8 Too Good To Be True
9 You Better Run
10 Name In Vain
11 March Ör Die
